ทรราชยั่วรัก

​

“เชื่อฟังและนุ่มนวลหน่อยสิ ท่านน้า” ริมฝีปากหนาเข้าดื่มกินปทุมถันอวบงาม พร้อมเอ่ยตำหนิเมื่อนางข่วนต้นคอเขาแรง ๆ จนแสบคันยิบ ๆ ไปทั่ว

“หากเจ้าชอบความรุนแรง เช่นนั้นข้าจะไม่เกรงใจแล้วนะ”

ที่จริงแผนแสร้งยอมเจ็บตัวเช่นนี้ ไม่ระคายเคืองผิวเขาแม้แต่น้อย ปล่อยให้สาวน้อยได้ใจไป เขาหนังหนา มือน้อย ๆ ของนางหยิกข่วนเพียงเท่านี้ ไม่เจ็บอะไรนักหนา แค่แสบ ๆ คัน ๆ ก็เท่านั้น แต่กลับได้โอกาสโอบกอดสาวน้อยอย่างแนบแน่น และเคียวกรำแม่นางผู้นี้ให้ร้องรัญจวนใจจนเสียงแหบแห้ง นับว่าคุ้มค่าและได้กำไรอย่างมหาศาล

​“หรงเหยียน ท่านช่างไร้ยางอายจนเกินทน”

ฝีปากคมกริบของท่านผู้สำเร็จราชการหนุ่มเป็นอย่างดี แต่นางไม่คิดว่านอกจากปากเขาจะร้ายแล้วยังลามก ไร้ยางอายถึงเพียงนี้ อะไรคือ โอนอ่อนผ่อนตาม อะไรคือยินดีปรนนิบัติ... จิ้งจอกราคะผู้นี้ช่างร้ายกาจเกินเยียวยาอย่างแท้จริง

​